Πάτερ καλησπέρα,

Σας γράφω για το όνειρο που είδα και έτσι βαπτίσαμε τον μικρό μας στην Παναγία Μαυριώτισσα. Τον Αύγουστο του 20 είχα μια αποβολή και τον Οκτώβριο ήμουν και πάλι έγκυος στον Ιωάννη αυτή τη φορά. Ο γιατρός που με παρακολουθούσε έως το τέλος και ο θείος μου γυναικολόγος συνταξιούχος, έλεγαν πως θα έχω μια ακόμη αποβολή γιατί η μήτρα μου ήταν γεμάτη αίμα. Περίπου στο τέλος του πρώτου μήνα και αφού διέκρινα μια δυσοσμία πήγα στον γιατρό μου για εξέταση και τότε μου είπε ότι δεν υπήρχε καθόλου αίμα και ότι θα έπρεπε να πάω σε 3 ημέρες για να ακούσουμε την καρδούλα του εμβρύου. Έτσι και έγινε και τελικά ακούσαμε την καρδούλα και όλα πήγαν κατ’ ευχή. 

Αν θυμάμαι καλά περίπου στον τέταρτο μήνα είδα το όνειρο. Ο σύζυγός μου είναι από την Πύλη Πρεσπών και έχουν ένα σπίτι εκεί όπου μένουμε και εμείς όταν πάμε. Λίγα μέτρα πιο πέρα είδα ότι υπήρχε ένα χαμηλό σπιτάκι, με ένα δωμάτιο μόνο μέσα, στο οποίο υπήρχαν άσπρες ντουλάπες και μέσα σε αυτές η πεθερά μου έβαζε παπλώματα και κουβέρτες. Με φώναξε εκεί μαζί με τον πεθερό μου έβαλε το χέρι της ανάμεσα σε δυο σκεπάσματα και έβγαλε ένα άσπρο κουτάκι (κοσμηματοπωλείου) το οποίο είχε πάνω ένα φιόγκο και ανάμεσα μια μπλε μπίλια. Το άνοιξε και έβγαλε από μέσα ένα μενταγιόν χρυσό με μακριά αλυσίδα και μου είπε. ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΥΡΙΩΤΙΣΣΑ. 

Η αλήθεια είναι ότι ξύπνησα εκείνη την ώρα ήταν 5 τα ξημερώματα και θυμάμαι που έλεγα το όνομά της για καμιά ώρα ώστε να μην το ξεχάσω. Δεν άντεξα σηκώθηκα και μπήκα στο Internet να δω που είναι. Χαρακτηριστικά είπα ποιος ξέρει σε ποιο νησί θα είναι; και αν θα καταφέρουμε να πάμε; Τελικά είδα ότι είναι στην Καστοριά και ξαφνιάστηκα.

Έτσι πριν ακόμα γεννήσω αποφασίσαμε ότι θα βαπτίζαμε τον μικρό μας στη Παναγία Μαυριώτισσα γιατί πιστέψαμε ότι μας βοήθησε και όλα πήγαν καλά έως το τέλος.

Τέλος θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την βάπτιση του Ιωάννη. Όλα ήταν υπέροχα.

Με εκτίμηση

 Γεωργία Γερμανίδου