Η ρύπανση των ποταμών και ρεμάτων όπως γνωρίζουμε όλοι είναι φαινόμενο ανθρωπογενούς προέλευσης που επηρεάζει συστηματικά τα οικοσυστήματα τους, είναι η αλλοίωση και η υποβάθμιση της φυσικής τους κατάστασης απειλώντας την ισορροπία τους.
Αναφέρομαι σε παραπόταμο του Αλιάκμονα που πηγάζει από τον ορεινό όγκο της Αλεβίτσας και διασχίζει κατά το ρου του, τους οικισμούς Διποταμίας και Κομνηνάδων, στην συνέχεια περνάει στην Αλβανία για περίπου 1.700 μέτρα. Κατά το μικρό ημικύκλιο τού στο Αλβανικό έδαφος δέχεται την απορροή 6 ρεμάτων από τους οικήσιμους Poncare, Bracanj και απ΄την λεκάνη του Kurile, με αποτέλεσμα όταν εισέρχεται στο ελληνικό έδαφος, κοντά στον οικισμό Κ. Πτεριάς να έχει δεκάδες στερεά απορρίμματα (ίσως καί όχι μόνο) Αλβανικής ταυτότητας!… ειδικά κατά την περίοδο των βροχοπτώσεων.
Το σίγουρο είναι ότι στην γείτονα χώρα το μοντέλο λήψης αποφάσεων και δράσης χαρακτηρίζεται από δυσκαμψία και μειωμένη αποτελεσματικότητα, δύστυχος η αειφόρο ανάπτυξη αντιμετωπίζετε διαφορετικά σε κάθε χώρα και σχετίζετε με τις προτεραιότητες και τους στόχους που θέτει σε εθνικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο.
Εμείς απ’ την πλευρά μας καλό θα ήταν μια επισήμανση στους φίλους γείτονες στο πολιτικό επίπεδο που αρμόζει (Δημοτικό, Περιφερειακό, Εθνικό) για την συμμόρφωση και την επιθυμητή αποκατάσταση του προβλήματος.
Νίκος Παναγιωτόπουλος
