Μερικές αλήθειες για τον Τουρισμό
του Νότη Μαρτάκη
Κωδικοποιώντας μερικά από τα στοιχεία που δημοσιοποίησε το ΙΝΣΕΤΕ και αφορούν τον τουρισμό μπορούν να εξαχθούν κάποια συμπεράσματα. Έτσι λοιπόν:
– με βάση τον πολλαπλασιαστή για τον τομέα που χρησιμοποιεί το ΙΟΒΕ σε συνδυασμό με τους πολλαπλασιαστές των επιμέρους κλάδων της ελληνικής οικονομίας του ΚΕΠΕ (καταλύματα, εστίαση, θαλάσσιες- οδικές- εναέριες μεταφορές, εμπόριο, ψυχαγωγία, ταξιδιωτικά γραφεία, ενοικίαση αυτοκινήτων, συνέδρια) για κάθε 1 ευρώ από την τουριστική δραστηριότητα, δημιουργείται έμμεση και προκαλούμενη πρόσθετη οικονομική δραστηριότητα 1,65 ευρώ και άρα, συνολικά το ΑΕΠ αυξάνει κατά 2,65 ευρώ.
– η συνολική συνεισφορά του τουρισμού στην οικονομία της χώρας το 2023 εκτιμάται μεταξύ 62,8 δισ. ευρώ και 75,6 δισ. ευρώ, μεγέθη που αντιστοιχούν μεταξύ 28,5% έως 34,3% του ΑΕΠ.
– η Μέση Κατά κεφαλή Δαπάνη, στα 605,8 ευρώ το 2023 κατέγραψε μικρή πτώση (-2,3%) έναντι του 2022, ενώ μείωση από τις 7,8 στις 7 διανυκτερεύσεις σημείωσε πέρυσι και η Μέση Διάρκεια Παραμονής.
Τα συμπεράσματα είναι αυτονόητα:
– Ο τουρισμός αποτελεί σημαντικό πυλώνα της εθνικής οικονομίας και καλά θα κάνουν όσοι μιλούν για δήθεν “μονοκαλλιέργεια” να το ξανασκεφτούν αφού πρώτα αναζητήσουν άλλες εναλλακτικές παραγωγικές βάσεις. Καλά θα κάνουν επίσης κάποιοι άλλοι, αντί να μετράνε κεφάλια να δούνε και τα έσοδα αλλά και τη Μέση Κατά κεφαλή Δαπάνη και τη Μέση Παραμονή, πριν πανηγυρίσουν για την τουριστική τους επιτυχία. Και καλά θα κάνουν όλοι μαζί, να αντιληφθούν την αξία του τομέα που μπορεί να αποτελέσει σημαντικό πυλώνα στήριξης της τοπικής οικονομίας με πολλαπλά αποτελέσματα, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν παραπάνω.
– Όπως διαφαίνεται από τον πολλαπλασιαστή, δικαιώνεται η άποψη που εδώ και χρόνια έχω υποστηρίξει ότι ο τουρισμός, ως εξαγωγική δραστηριότητα (αφού εισάγει έσοδα από το εξωτερικό), σε αντίθεση με όλες τις άλλες, είναι η μόνη που καλεί τον καταναλωτή να αγοράσει το προϊόν (δηλαδή την υπηρεσία) στο τόπο παραγωγής και όχι διάθεσης, καθιστώντας ως εξαγωγικές και άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα είχαν αυτή τη δυνατότητα (εστίαση, περίπτερο, κομμωτήριο, λιανική πώληση κλπ).
– Η μείωση των διανυκτερεύσεων (Μέση Παραμονή) πρέπει να προβληματίσει τόσο από την άποψη της μονοδιάστατης προβολής (ήλιος-θάλασσα και..τίποτε άλλο) όσο και από την πολιτική τιμών που, όταν δεν ανταποκρίνεται στη σχέση αξίας – τιμής ή υπερβάλλει σε τιμολόγηση μειώνει , στην ουσία,το συνολικό τζίρο αφού περιορίζει τον πολλαπλασιαστή.
Με λίγα λόγια : Για να αντιμετωπιστεί με την ανάλογη σοβαρότητα το θέμα της τουριστικής ανάπτυξης, χρειάζεται οργάνωση, στρατηγικός προσανατολισμός στις αγορές ενδιαφέροντος, συνέπεια και συνέχεια. Αποσπασματικές κινήσεις με μέτρια έως ελλιπή οφέλη δεν χωρούν στην ανάγκη συστηματικής προσπάθειας.
Νότης Μαρτάκης
Αφήστε μια απάντηση